Kreta

Kreta

Witajcie!

Rok temu, o tej porze, wygrzewaliśmy się na Krecie podczas naszej podróży poślubnej. Znajomi, którzy właśnie planują wyjazd w to samo miejsce byli inspiracją do stworzenia tego posta i zachętą do odświeżenia wspomnień.

Wyjazd organizowaliśmy sami, polecam każdemu :) Znaleźliśmy tani lot (w sieci ofert jest mnóstwo), nocleg przez booking.com, spakowaliśmy walizki i polecieliśmy do Chani.

Port w Chani.

Olbrzymie stragany rozstawiają się codziennie na innej ulicy.

Miasto jest niesamowicie urocze. Pełne wąskich uliczek, tajemniczych zakątków, sympatycznych ludzi i... kotów :)

Nie siedzieliśmy na miejscu, chociaż faktycznie najwięcej czasu spędziliśmy przemierzając Chanię wzdłuż i wszerz. Wybraliśmy się też do Samarii - najdłuższego wąwozu Europy. Pieszą wędrówkę zaczęliśmy w Omalos, do którego dojechaliśmy autokarem podziwiając takie widoki:

  
Kto nie miał siły na przejście 16 km mógł wsiąść na osiołka.

Po kilku godzinach dotarliśmy do Agia Roumeli - wioski, do której dojście prowadzi wąwozem przez góry lub drogą morską, nie ma drogi dla samochodów :) Miejscowość funkcjonuje jednak fantastycznie, zjedliśmy pyszny obiad, wypiliśmy po piwku, podjedliśmy ser i czekaliśmy na prom, którym dotarliśmy do Chora Sfakion. Wykończeni wsiedliśmy do autokaru i w ciszy kontemplowaliśmy trasę. Piękna, prawda?

Chora Sfakion

Wyjazd z Chora Sfakion

Odwiedziliśmy też Falasarnę. Tutaj spotkał nas mały zawód - przewodnik opisywał starożytne miasto, my zastaliśmy kilka kamieni na krzyż za płotem. Za to woda była przepiękna, pogoda słoneczna, a piasek miejscami różowy!

Z czym jeszcze będzie kojarzyć się nam Chania? Z przepysznym, regionalnym piwem Charma - nie jestem fanką tego złotego napoju, zdecydowanie preferuję wino. Tym razem zrobiłam odstępstwo - piwo było tak pyszne, że wina prawie nie posmakowałam. Niestety nie mogliśmy zabrać zapasu do domu, jest sprzedawane jedynie do knajp, w 25-litrowych beczkach. Czerwono- zółty szyld poniżej to właśnie nasze ulubione greckie piwo.

Co jeszcze? Kapliczki! Ich ilość jest niesamowita. Na początku zwracałam uwagę na każdą, po czasie zaczęły wtapiać się w krajobraz :)

Jako pamiątkę przywieźliśmy między innymi mnóstwo ziół - suszonych, świeżych, zerwanych przez nas oraz mieszanek kupionych na targu. Pokochaliśmy kuchnię kreteńską i odtwarzamy ją teraz w naszej kuchni.

A teraz uciekam, muszę się pakować. Jutro zaczynamy urlop, ale kiedy to czytacie jesteśmy już w połowie naszej samochodowej wycieczki :)

Pozdrawiam,

Agafia.